به گزارش
توليد ايرانی ؛ بررسی و تحلیل آمارهای کلان اقتصادی در سال 1399 گویای نکاتی قابل تأمل است که نشان میدهد مجموعۀ مدیریتی دولت نهتنها رویههای نادرست گذشته را اصلاح نکرده و برای خلق افسارگسیختۀ نقدینگی و تورم و... چارهاندیشی نکردهاند، بلکه وضعیت در سال 1399 نسبت به سالهای قبل وخیمتر شده است و توجیهات غیرقابل پذیرش نیز برای آن ارائه میدهند.
بررسی آمارهای منتشره نشان میدهد که ماندۀ نقدینگی از رقم 2472 هزار میلیارد تومان در اسفندماه 1398، به بیش از 3210 هزار میلیارد تومان در دیماه 1399 رسیده است و برآوردها نشان میدهد که تا انتهای سال 1399 به حدود 3380 هزار میلیارد تومان میرسد، بهعبارت دیگر، نقدینگی در سال 1399 نسبت به سال 1398، رشدی معادل 37 درصد و افزایشی بیش از 900 هزار میلیارد تومان را تجربه کرده است و در صورتی که مدیریت فعلی در حوزۀ نقدینگی برقرار باشد، مقدار نقدینگی در انتهای سال 1400 به حدود 4600 هزار میلیارد تومان خواهد رسید.
بر این اساس نقدینگی از نسبت به سال 98 حدود 7.8 درصد رشده کرده است.
از سوی دیگر در حالی که نرخ سود سپرده یک ساله حدود 16 درصد بوده و هیچ تغییری نکرده است نرخ متوسط تورم از 35 درصد به 48 درصد افزایش یافته است.
همچنین نرخ دلار از 16 هزار تومان به 25 هزار تومان در بازار آزاد افزایش یافت و رشد 9 هزار تومانی را تجربه کرد.
رشد اقتصادی نیز از منفی 6.5 درصد به حدود 4 درصد رسید اما بررسی ها نشان میدهد در خصوص تولید ناخالص داخلی سال 1399 تا سطح تولید سال 1390 فاصله بسیار زیادی ایجاد شده است.
طبق آمارها، خلق روزانۀ نقدینگی از رقم 1614 میلیارد تومان در سال 1398، با افزایشی 55درصدی، تا انتهای سال 1399 به حدود 2500 میلیارد تومان میرسد، بااینحال، بررسی خلق روزانۀ نقدینگی در هر فصل نشان میدهد که اوضاع وخیمتر نیز میباشد. آمارهای فصلی در نمودار زیر، تصویری واضحتر از این موضوع را نشان میدهند.
در سال 1399، خلق روزانۀ نقدینگی در هر فصل نسبت به فصل قبل افزایش یافته است. طبق نمودار زیر و منطبق با آمارها، با گسترش عملیات بازار باز، نهتنها افزایش نقدینگی مهار نشده است، بلکه در هر فصل تشدید هم شده است. نتیجۀ عملکرد مذکور آن است که علاوه بر خلق بیرویۀ نقدینگی، کشور در مسیر باتلاق بدهی نیز گام برمیدارد.