به گزارش تولید ایرانی؛ واردات این حجم کاغذ سیگار باعث خروج ۱۵میلیون و ۹۵۰هزار و ۹۶دلار ارز از کشور شد که رقم ریالی آن حدود یا به عبارتی ۶۷۰ میلیارد ۷۴۱ میلیون و ۶۹۲ میلیون و ۹۱۱ ریال شده است.
 
رسانه‌های مکتوب این روز‌ها حال و روز خوشی ندارند و گرانی کاغذ آن‌ها را به کاهش صفحات و تعدیل نیرو وادار کرده است. حال و روز ناخوش این رسانه‌ها شبیه حال و روز ناخوش سیگاری‌هایی است که ۳۰ هزار میلیارد تومان از هزینه‌های نظام سلامت کشور برای درمان بیماری‌های شان هزینه می‌شود؛ بیماری‌هایی که ریشه پیدایش آن‌ها به همین استعمال دخانیات، دود سیگار و قل‌قل قلیان برمی‌گردد و در نهایت هم هر ۱۰ دقیقه یک نفر در کشورمان جانش را بر اثر عوارض ناشی از مصرف دخانیات از دست می‌دهد. در چنین شرایطی انگار تصمیم‌گیران کشور وقتی بنا باشد بین فرهنگ، رسانه و صنعت دخانیات یکی را انتخاب کنند، ترجیح می‌دهند این انتخاب صنعت دخانیات باشد و به همین منظور برای سرپا ماندن و توسعه صنعت دخانیات و سیگار در کشور طی سال ۹۷ حدود ۱۶ میلیون دلار کاغذ سیگار به کشور وارد شده است.

هر دم از این باغ بری می‌رسد!
پیش از این نیز خبر اختصاص ارز دولتی برای واردات سیگار رسانه‌ای شد؛ خبری که سخنگوی وزارت بهداشت درباره اختصاص ارز دولتی به واردات دخانیات اینگونه اظهار نظر کرد: «در این زمینه اعتراض شدیدی کردیم از نظر ‏وزارت بهداشت، اختصاص حتی یک ریال تسهیلات به دخانیات ضرر دارد.»

با وجود این مافیای صنعت سیگار در کشور خیلی قوی‌تر از آن است که بخواهد در برابر چنین اعتراضاتی کم بیاورد و عقب بنشیند؛ مافیایی که یک روز هزار تریلی سیگار وارد کشور می‌کند و با قیمتی یکسان در همه ایران به فروش می‌رساند و روز دیگر برای گسترش صنعت دخانیات ارز دولتی می‌گیرد و ۱۶ میلیون دلار کاغذ سیگار وارد می‌کند!

تخصیص ارز به واردات سیگار در شرایط تحریم دارو
محمدرضا مسجدی، دبیرکل جمعیت مبارزه با دخانیات کشور، حالا بیش از پیش نگران است؛ وی تأکید می‌کند: «یکی از مطالبات ما تدوین برنامه اساسی برای حفظ سلامت مردم از سوی نهاد‌های حکومتی است. تأمین مصرف مواددخانی باید تابع عوامل قانونی باشد نه سوداگری‌های بازاری.» از نگاه وی در حالی که نشریات مکتوب کشور به دلیل بالارفتن قیمت کاغذ رو به تعطیلی هستند، هزینه شدن ۱۵میلیون دلار برای خرید و واردات کاغذ سیگار به کشور اشتباه است.

این متخصص ریه تصریح می‌کند: «در زمانی که کشور با تحریم انواع اقلام پزشکی و دارویی مواجه است، تخصیص این میزان ارز جهت رشد و توسعه صنعت دخانیات جای تأسف دارد. در همه کشور‌های دنیا، سیگار را گران می‌کنند تا مصرف آن کاهش یابد، اما در کشور ما ۱۰هزار میلیارد تومان در سال صرف خرید سیگار می‌شود.»

رشد کارخانه‌های تولید دخانیات
آنطور که مسجدی می‌گوید: بیش از ۲۰ سازمان مختلف در زمینه مبارزه با دخانیات فعالند، اما کارخانه‌های تولید دخانیات به جای کاهش افزایش یافته‌اند. وی می‌افزاید: «در حالی که برخی صنایع کشور در حال ضعیف شدن هستند یا حتی با حدود یک سوم از قدرت تولیدی در حال کار هستند، ما شاهد رشد کارخانه‌های تولید دخانیات از هشت به ۱۵ کارخانه بوده‌ایم که باید جلوی این روند افزایشی با قانون‌گذاری‌های درست گرفته شود.»

بنا به تأکید وی، صنعت دخانیات ما در حالی به صورت افسارگسیخته به سمت خودکفایی در تولید و بی‌نیاز کردن بازار داخل پیش می‌رود که این کالای آسیب‌رسان امروز بدون هیچ گونه نظارت، در دسترس همگان قرار دارد و کسی به این فکر نمی‌کند که این سیاستگذاری غلط، در آینده چه هزینه‌های هنگفتی را برای کشور به همراه خواهد داشت.

مسجدی با بیان اینکه حدود ۱۲ الی ۱۴ درصد مردان و یک الی ۳ درصد زنان سیگار مصرف می‌کنند، می‌افزاید: «این آمار در مصرف قلیان بسیار مأیوس‌کننده‌تر است تا جایی که حدود ۴۵درصد مردان و ۳۵درصد زنان از قلیان استفاده می‌کنند. این ارقام از آنجایی نگران‌کننده‌تر می‌شود که سن مصرف و دسترسی به مواد دخانی در حال کاهش است.»

مسجدی سیگار‌های الکترونیک را هم نه فقط سالم نمی‌داند بلکه معتقد است: این سیگار‌ها اگر بیشتر از سیگار معمولی عوارض نداشته باشند، کمتر از آن‌ها نیز عوارض نخواهند داشت. عوارضی مانند سرطانزایی و بیماری‌های قلبی که به علت وجود فلزات سنگین در این سیگار‌ها بروز خواهد کرد و سازمان بهداشت جهانی باید از تولید و فروش این محصول جلوگیری کند.

توليد ايرانی