به گزارش تولید ایرانی، مسعود نیلی دستیار سابق رئیس جمهور در امور اقتصادی با بیان اینکه در طول دولت یازدهم به دفعات تصمیم به خروج از دولت گرفتم، گفت: همسرم همیشه به من توصیه می‌کرد که اگر معتقدی که مشکلات کور به این اندازه جدی است و حتی مختصری هم می‌توانی موثر باشی ادامه بده. جمعه‌ها که گاهی به اتفاق بیرون می‌رفتیم، باب درد و دل را باز می‌کردم و از مسائل و مشکلات می‌گفتم و معمولا غر می‌زدم که خسته شدم و می‌خواهم هرچه زودتر خارج شوم. اما او معتقد بود اگر این امکان وجود دارد، نباید از دولت خارج شد. در این شرایط به شدت احساس فشار می‌کردم. اما از شما چه پنهان ایشان در دولت دوازدهم از همان ابتدا به من توصیه می‌کرد که مشخص است نمی‌توانی موثر باشی و بهتر است به کار‌های دانشگاهی برگردی.

این اقتصاددان ادامه داد: هرکس روحیاتی دارد و در مجموع حضور در دولت با روحیه من سازگار نیست. همواره انتخاب خودم حضور در دانشگاه و تحقیق و تدریس بوده و برای من بهترین اوقات همیشه زمانی بوده که سر کلاس بوده‌ام و راستش همواره از حضور در دولت‌ها احساس فشار می‌کنم.

 

دستیار سابق رئیس جمهور در امور اقتصادی با اشاره به اینکه در دولت یازدهم هر هفته یا هفته‌ای یک بار با آقای رئیس جمهور جلسه داشتم و روی سخنرانی‌های اقتصادی ایشان خیلی حساس بودم تصریح کرد: اینکه سخنان حساب شده باشد و بتوانند از طریق سخنان سنجیده و درست، هدایت فکری اقتصادی جامعه را به عنوان یک سیاستمدار به عهده بگیرند. شاید یک نفر سخنرانی‌های ایشان را در چند ماه اخیر با سخنرانی‌های دولت یازدهم مقایسه کند متوجه تفاوت اساسی شود. در دولت دوازدهم تقریبا ارتباط همیشگی من با ایشان قطع و تبدیل به نشست‌های رسمی ستاد اقتصادی و هیات دولت شد.

به گفته نیلی، رفته رفته مساله ارز هم در کشور مهم و اثر گذار شد. نظرم این بود که سرکوب نرخ ارز باعث جهش آن می‌شود، قاعدتا آقای روحانی چنین نظری نداشتند. این یکی از مواد مهم تفاوت نگاه بود. از ابتدای دولت یازدهم آقای روحانی نظرشان این بود که نرخ ارز اگر کاهش پیدا نمی‌کند حداقل افزایش پیدا نکند.

 

مسعود نیلی در ادامه گفت: در بحبوحه تشکیل دولت دوازدهم آقای رئیس جمهور از طریق آقای دکتر نهاوندیان پیشنهاد وزارت اقتصاد را به من دادند. من هیچ پیش زمینه‌ای درباره این پیشنهاد نداشتم و به دکتر نهاوندیان گفتم: من قبلا به دکتر روحانی عرض کرده‌ام که حتما باید هماهنگی لازم میان رئیس سازمان برنامه و بودجه و دیگر اعضای تیم وجود داشته باشد. گفتم حضور من در این سمت باعث ایجاد ناهماهنگی و اختلاف نظر می‌شود و کار‌ها پیش نمی‌رود؛ بنابراین نپذیرفتم. بعد از داستان به وجود آمده برای اصلاح نظام بانکی و بحث‌های مرارت بار مربوط به سیاست‌های ارزی هر دو عمدتا در نیمه دوم سال ۱۳۹۵ شدت گرفت دیگر روحیه مساعدی نداشتم و انرژی من هم خیلی کم شده بود. اگر مسئولیت وزارت اقتصاد را هم می‌پذیرفتم به اختلافات دامن زده می‌شد.

 

دستیار سابق رئیس جمهور در امور اقتصادی و یکی از تئوریسینهای اصلی اقتصادی دولت روحانی ادامه داد:  تا رسیدیم به دولت دوازدهم و بعد از این که پیشنهاد وزارت اقتصاد را نپذیرفتم رئیس جمهور محترم گفتند شما باید در دولت حضور داشته باشید و موضوع دستیار رئیس جمهور در امور اقتصادی مطرح شد. دستیار ویژه رئیس جمهور هم برای من ترم جدیدی بود که وقتی پیشنهادش مطرح شد، با دوستان زیادی مشورت کردم؛ جمع بندی نهایی خودم این بود که بپذیرم و شش ماه بعد درباره ماندن یا نماندن تصمیم بگیرم. البته استعفای من بعد از پذیرش مسئولیت به شش ماه هم نرسید و تقریبا از شهریور ۱۳۹۶ یعنی پس از یک ماه به نتیجه رسیدم که قادر به ادامه فعالیت نیستم و بنابراین پس از طی یک فرآیند دو ماهه در ۱۴ آبان ۱۳۹۶ استعفایم را تقدیم کردم. بعد در یکی از نشست‌ها به آقای رئیس جمهور گفتم اجازه بدهید مسئولیت‌هایم را واگذار کنم و البته بدون سمت در خدمت دولت هستم و هرجایی که لازم بود از کمک دریغ نخواهم کرد. گفتند نه و به این شکل همکاری درست نیست. بعد آقای جهانگیری از طرف آقای رئیس جمهور و البته همراه با نظر خودشان، با من صحبت کردند که شرایط کشور حساس است که نباید کنار بکشید.

مسعود نیلی با بیان اینکه هم ملالت‌های مربوط به اینکه دولت نمی‌تواند هماهنگی با بیرون برقرار کند و در داخل خود دولت هم هماهنگی لازم برای اصلاحات اقتصادی وجود ندارد مسائلی بود که باعث می‌شد حس خوبی برای ادامه کار نداشته نداشته باشم گفت: همواره به این فکر می‌کردم که در اولین شب خروج از دولت چطوری می‌توانم بخوابم؟ گفت: ، دستیار سابق رئیس جمهور در امور اقتصادی: این حکم دستیار ویژه هم برای خودش داستانی داشت. نمی‌دانستم دستیار ویژه اصولا چه وظایفی دارد؟ معادل چه حدی از مسئولیت است؟ مهرماه پارسال با آقای فروزنده در باغ سعد آباد قدم زدیم و مفصل حرف زدیم. از آقای فروزنده خواستم تا مقدمات خروج من از دولت را بدون اوقات تلخی فراهم کنند، ولی ایشان قبول نکردند. در نهایت در آبان ماه به آقای رئیس جمهور نامه نوشتم و عنوان کردم که دولت دوازدهم دولت پر مشکلی است و دولت یازدهم در برابر دولت دوازدهم ماه عسل بود. باید ساز و کار تصمیم گیری در دولت تغییر کند و تیم اقتصادی هم به شدت تقویت شود.

 

دستیار سابق رئیس جمهور در امور اقتصادی در پایان گفت: بعد از به نتیجه نرسیدن پروژه اصلاح نظام بانکی، یعنی از اواخر سال ۱۳۹۵، احساس می‌کردم که دیگر نمی‌توانم اثر بخشی مورد انتظار خودم را داشته باشم. وقتی آقای روحانی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۶ رای آوردند، یکی دو جلسه خصوصی با ایشان داشتم و درباره ابعاد مشکلاتی که دولت دوازدهم با آن‌ها مواجه خواهد بود و چگونگی حل و فصل ابر چالش‌های اقتصادی با ایشان صحبت کردم. جمع بندی من این بود که چیدمان تیم اقتصادی باید با محوریت رئیس سازمان برنامه و بودجه شکل گیرد و دیگر اعضای تیم اقتصادی هم در هماهنگی با این سازمان انتخاب شوند. تاکید من بر این بود که به صورت نهادی، سازمان برنامه چنین مسئولیتی دارد نه بانک مرکزی یا وزارت اقتصاد. ساختار وزارت اقتصاد به گونه‌ای است که اجازه محوریت در مسائل اقتصادی را نمی‌دهد.