رقص لوکوموتیو‌های ایرانی روی ریل‌های ساخت ایران

به گزارش توليد ايرانی؛  اخیرا شرکت ذوب آهن اصفهان توانسته ریل تمام ایرانی را مطابق با استانداردهای روز اروپا تولید کند و بخشی از ریل های تولید شده را به راه آهن جمهوری اسلامی ایران تحویل دهد.
اما نظرات مختلفی در این باره وجود دارد که آیا تولید این ریل ها که توانسته استانداردهای روز اروپا را پاس کند مقرون به صرفه است یا خیر؟

۵۰۰ میلیون یورو کاهش خروج ارز در تفاهم نامه های بین سازمانی حوزه ریلی
سید رضا شهرستانی، عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد در گفت‌وگو با اشاره به تولید ریل راه‌آهن درون شهری گفت: متأسفانه دولت حمایت‌های لازم را در زمینه تولید ریل راه‌آهن درون شهری انجام نداد؛ اکنون که بحث تحریم‌ها پیش آمد می‌توان گفت یک فرصتی ایجاد شد که جلوی ارزبری که در گذشته داشت را گرفت.

عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد بیان کرد: تحریم‌ها می‌تواند فرصتی برای تقویت تولید ریل راه‌آهن باشد و اتفاقی است که ذوب آهن بتواند ریل  را در داخل کشور تأمین کند تاکنون نیز مشکلی در این زمینه وجود نداشته است، اما حمایت‌های لازم نبود و این کالا را وارد می‌کردیم.

شهرستانی ادامه داد: اگر بتوانیم فعالیتمان را در این صنعت افزایش دهیم صرفه‌جویی ارزی خیلی زیادی خواهد داشت. امروز می‌توان شاهد ۵۰۰ میلیون یورو کاهش خروج ارز بین تفاهمنامه های بین سازمانی در حوزه ریلی است.

او افزود: در سال گذشته حدود ۱۲۰ دلار به ازای هر تن فولاد وابستگی به خارج داشتیم که ارزبری داشت، اما امسال این میزان به ۸۰ دلار رسید و به نظر می‌رسد در سال آینده با برنامه‌هایی که درپیش است به ۵۰ دلار برسد.

عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد گفت: برای تولید ریل نیاز به مواد اولیه است که خوشبختانه این مواد اولیه با ابعاد‌ مختلفی در ذوب آهن اصفهان موجود است و نیاز است طراحی‌های مختلفی انجام شود.

شهرستانی ادامه داد: صد در صد می‌توانیم تولید ریل را در داخل پوشش دهیم، اما بستگی به نیاز مصرف کننده در داخل کشور دارد که باید توجیح اقتصادی داشته باشد.

او افزود: باید برنامه صادرات فولاد را داشته باشیم که در کنار آن بتوان ریل را نیز صادر کرد. خوشبختانه اکنون برنامه‌ای داریم تا بتوانیم ریل را در سال‌های آینده صادر کنیم چرا که تاکنون تنها وارد کننده این کالا بودیم که ۲ تا ۳ سال زمان می‌برد در این صنعت تقویت شویم.

بهنام جمشیدی کارشناس حوزه راه آهن در گفت‌وگو با رسانه‌ای اظهار کرد: قطعاً ریل‌های تولید شده در شرکت ذوب آهن اصفهان دارای استاندارد بوده است و تا اینجای کار یک افتخار بزرگ نصیب صنعت ذوب آهن شده که توانسته استاندارد‌های روز اروپا را بگذراند، اما مسأله اینجاست که تولید یک محموله مثلاً ۲ هزار تنی محصول استاندارد، با یک خط تولید معیوب هم امکان‌پذیر است، تفاوت ماجرا در نرخ تولید محصول سالم است، ۲ هزار تن ریل سالم را با یک درصد خطا می‌توان تولید کرد، با صرف ۱۵ هزار تن شمش و خطای ۹۰ درصدی هم می‌توان به تولید رساند، مسئله این است که در  شرایط  مثال دوم دیگر قطعاً تولید به‌صرفه نیست، بلکه نمایشی و برای استفاده مدیران یا نهایتاً کم کردن فشار‌ها خواهد بود.

 

 

جمشیدی ادامه داد: طبق شنیده‌های من، برای تولید محموله دوم، چندین برابر این وزن، شمش مصرف شده و اغلب خروجی‌ها معیوب و غیراستاندارد بوده است، در این شرایط هیچ بعید نیست مانند رفتاری که ذوب‌آهن تا کنون از خود نشان داده برای تحویل محموله ۱۵۰۰ تنی بعدی، لازم باشد ۶ ماه دیگر صبر کنیم، اما با این شرایط نتیجه نهایی هر چه باشد قطعاً خودکفایی نخواهد بود.

شرکت ذوب آهن، در تولید ریل‌ها حدود ۳۰ درصد ضایعات دارد

یک منبع آگاه در راه آهن کشور در گفت‌وگو  مطرح کرد: شرکت ذوب آهن قراردادی در سال ۱۳۹۵ برای خرید ۴۰ هزار تن ریل با راه آهن جمهوری اسلامی ایران داشت.   از سال ۹۵ تا کنون ذوب آهن ۳ هزار تن از این ریل را بیشتر به راه آن جمهوری اسلامی ایران تحویل نداده است. برای تولید این ریل‌ها شرکت ذوب آهن مجبور شد شمش برای تولید این ریل‌ها را از خارج  از کشور وارد کند.

این مقام مسئول بیان کرد: برای تولید ریل‌های دیگر که سال پیش موفق به تولید آن شدند، شمش فولادی آن را خود ذوب آهن تامین کرد، ولی کارشناسان راه آهن به صورت مستقیم روی آن نظارت و کنترلی نداشته اند و از کم وکیف آن به طور کامل با خبر نیستند.

او ادامه داد: برای تولید ریل راه آهن نیاز به خط تولید اختصاصی و مدرن است. در کشور ما این خط تولید پیشرفته و مدرن برای تولید ریل وجود ندارد یا بسیار قدیمی است که برای تولید میل گرد و تیرآهن برای ساختمان و غیره است.

این منبع آگاه تصریح کرد: مثلا شرکت ذوب آهن، در تولید ریل‌ها حدود ۳۰ درصد ضایعات دارد که رقم بسیار بزرگی است و این به خاطر نداشتن خط تولید مدرن ریلی است. مسئله این است که در حال حاضر تولید در این شرکت به سختی انجام می‌پذیرد و به مشقت می‌تواند استاندارد‌های اروپایی را پاس کند؛ همه‌ی این‌ها به دلیل نداشتن خط تولید مدرن و مختص به این نوع محصول است. کشور‌هایی نظیر ترکیه و هند هم این ریل‌ها را تولید می‌کنند.

 

این منبع آگاه در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا وارد کردن تکنولوژی خط تولید ریل در حال حاضر مقدور است؟ بیان کرد: در شرایط فعلی خیر، چون صنایع فولادی هم تحریم شده است، چنین امکانی وجود ندارد. قبلا در شرکت ذوب آهن اقدام شده بود که یک خط تولید اختصاصی برای تولید ریل ایجاد شود، اما به خاطر سرمایه گذاری آن‌ها در تولید میل گرد و تیر آهن ساختمانی این امر محقق نشده است و در حال حاضر هم به خاطر مشکلات تحریم نمی‌توان این خط را ایجاد کرد.

او با اشاره به این که در حال حاضر در دنیا چه کشوری خط نورد ریل( تولید فولاد) را تولید می‌کند، گفت: یک شرکت آلمانی است که خط تولید نورد را راه اندازی می‌کند.

منبع آگاه گفت: این بحث همواره مطرح است که تولید کردن ریل بهتر است یا وارد کردن آن،  اما بحث پروژه‌های ریلی که در یک بازه‌ی زمانی مشخص باید انجام بپذیرد، است. با توجه به این که شرکت ذوب آهن قرارداد ۴۰ هزار تنی با راه آهن جمهوری اسلامی ایران و ۱۵ هزار تنی با  توسعه ساخت بسته است. نتوانسته در موعد مقرر پاسخگوی نیاز آن‌ها باشد و به نحوی پروژه‌های ریلی کشور با مشکل رو به رو خواهد شد.

او در پاسخ به این سوال که  آیا در ایران مجتمع‌های نورد فولاد دیگر تکنولوژی و خط تولید ریل را دارند؟ گفت: خیر نورد فولاد ریلی در سایر شرکت های فولاد وجو ندارند. مثلا فولاد مبارکه ورق‌های فولادی برای تولید خودرو‌ها تولید می‌کند.

این منبع آگاه در پایان  در پاسخ به این سوال که آیا شرکت تولید کننده ریل ایرانی می‌تواند ریل قطار‌های پر سرعت را تولید کند؟ پاسخ داد: خیر، این فقط یک ادعا است. چرا که طول ریلی که در کشور‌های پیشرفته برای قطار‌های پرسرعت تولید می‌شود بیش از ۷۲ متر است، ولی در ذوب آهن حد اکثر طول ریل‌های تولید شده بین ۳۶ تا ۳۸ متراست و علاوه بر این در تولید این نوع آلیاژبرای ریل‌های پر سرعت دچار مشکل هستند و نمی‌توانند این نوع آلیاژ را تولید کنند.

ریل های ایرانی مانع خروج ارز از کشور خواهند شد

 در نتیجه آنچه به نظر می رسد این است که تولید ریل توسط شرکت ذوب آهن یا شرکت های ایرانی کمک شایانی می تواند به سیستم حمل و نقل ریلی کشور بکند و حتی می تواند تا حد زیادی جلوی خروج ارز از کشور را بگیرد.
اما به شرط اینکه شرایط تولید به طور کامل فراهم باشد و تولید ریل با کمترین خطا همراه باشد و اینکه شرکت مذکور یا شرکت های تولید کننده درزمان تعیین شده محصول تولیدی خود را به ناوگان ریلی  تحویل دهند،تا توسعه ی ناوگان ریلی کشور دچار مشکل نشود.