داروی ایرانی، چوب دو سر طلا

توليد ايرانی: «ممنوعیت واردات مشابه داخلی»، «حمایت از تولید داخل»، «حمایت از تولید کننده داخلی» و «رونق تولید» اینها شعار هایی است که اغلب مسئولان از آن دم می زنند، اما جالب است در مواردی ورق بر می گردد و به جای تولیدکننده داخلی همه چیز به نفع واردکننده تمام می شود.
در این شرایط هر کسی باشد می گوید ای کاش من هم واردکننده بودم و این همه سود به جیب من می رفت هر چند برخی تولیدکنندگان ایرانی اعطای سود را به لقایش بخشیده اند و با وجود سود اندک در برابر محصول وارداتی، همچنان در سنگر تولید یکه تازی می کنند.

قیمت گذاری نجومی برای داروی خارجی و تحت لیسانس
بر اساس قانون ششم توسعه اگر تولید داخل با کیفیت دارو یا تجهیزات پزشکی در کشور وجود داشته باشد دارو خارجی که نمونه داخلی دارد، نباید بیش از ۵ یا ۱۰ درصد سهم بازار را داشته باشد اما به نظر می رسد برخی قوانین فقط در روی کاغذ باقی می مانند و همه چیز به نفع واردکننده تمام می شود و سود بزرگ به جیب او می رود چرا که داروی وارداتی قیمتی نجومی دارد.
صنعت داروسازی کشور سالهاست از قیمت گذاری دارو در ایران گلایه دارد و قیمت داروی خارجی به ویژه با افزایش نرخ دلار نجومی است، اما نمونه داخلی با قیمت بسیار کم به فروش می رسد.