دور زدن تحریم با تقویت تولید

به گزارش توليد ايرانی؛  حسین راغفر امروز در نشست خبری همایش بین المللی اقتصاد جهانی و تحریم ها، با بیان اینکه در شرایط فعلی یکی از اصلی‌ترین موضوعات اقتصاد کشور بحث تحریم هاست، اظهار داشت: در ۴۰ سال اخیر یکی از طولانی‌ترین تحریم های اقتصادی علیه کشور ما اعمال شده و البته در سالهای اخیر شدت این تحریمها گسترده‌تر شده است.
این اقتصاددان با اشاره به اینکه اثرات تحریم تنها مربوط به ایران نیست و این موضوع بر کل اقتصاد جهانی تأثیر می‌گذارد، افزود: ریچارد نفیو در کتاب هنر تحریم هدف تحریم های اقتصادی را حداکثر کردن رنج مردم با تأکید بر ایجاد شورش علیه حکومت ها عنوان کرده است. بر این‌ اساس در دنیای امروز تحریم های اقتصادی به ابزار جایگزین جنگ نظامی تمام‌عیار تبدیل شده‌اند.
وی ادامه داد: در ۴۰ سال گذشته ابزارهای مقابله با تحریم در کشور ما فعال شده است اما در شرایط کنونی لازم است اقدامات گسترده‌تری برای این منظور صورت گیرد که بر این‌ اساس در همایش اقتصاد جهانی و تحریم ها از محققین اقتصادی، سیاسی حقوقی کشورهای مختلف کمک گرفته شده است.
راغفر گفت: افراد و اساتید دعوت‌شده به همایش با تهدید جدی دولت آمریکا روبه‌رو شده‌اند چرا که حضور در کنفرانس های ضدتحریم نوعی خیانت به آمریکا محسوب شده و سابقه تنبیه محققین ضدتحریم نیز به‌خوبی مؤید این موضوع است.
وی اضافه کرد: خانم جوی گوردون از افراد و حقوقدانهای برجسته حوزه تحریم‌هاست که به‌خصوص در رابطه با تحریم کشور عراق کتابی را نیز منتشر کرده است اما با توجه به تهدیدهای آمریکا امکان حضور در کنفرانس را پیدا نکرد.

جلوگیری از فرار مالیاتی به جای آزادسازی یارانه ها
راغفر در ادامه ضمن انتقاد از سیاست آزادسازی یارانه ها، اظهار داشت: آزادسازی یارانه‌ها و پرداخت هزینه از سوی مردم اقدامی در راستای تشدید تحریمها ارزیابی می‌شود.
این اقتصاددان گفت: در سال گذشته ۲۰ بنگاه خصولتی نزدیک به ۷۶ هزار میلیارد تومان سود خالص داشته‌اند اما مالیات پرداختی آنها نزدیک به صفر بوده است؛ به جای سیاست آزادسازی باید سیاست مالیات‌ستانی از بنگاه‌هایی که فرار مالیاتی دارند در دستور کار قرار گیرد زیرا این موضوع یک راهکار مشخص برای عبور از خسارت‌های تحریم پیشِ‌روی دولتمردان ایران است.
راغفر تأکید کرد: بنده مخالف آزادسازی یارانه‌های انرژی هستم که دولت برای جبران کاهش منابع ناشی از تحریم های اقتصادی در دستور کار قرار داده است چرا که نتایج این سیاست در ۳ دهه گذشته مشخص بوده و هیچ دستاوردی جز افزایش فقر و نابرابری به اقتصاد کشور در نتیجه این سیاستها تحمیل نشده است.
وی افزود: ایران یکی از قدیمی‌ترین نظامهای مالیاتی دنیا را دارد چرا که دولتها سر چاه نفت بوده‌اند و نظام مالیاتی کارآ در کشورمان شکل نگرفته و به همین دلیل با فرارهای مالیاتی گسترده مواجه بوده‌ایم.
راغفر ادامه داد: اگر منافع مردم در سیاست های اقتصادی دولت دیده شود مشخصاً می‌توان ادعا کرد که سیاست های ضدتحریم در کشور ایجاد شده است در غیر این صورت سیاست ها منجر به تشدید تحریم ها خواهد شد.

وحدت نظری بین سیاستگذاران مبارزه با تحریم وجود ندارد
این اقتصاددان با انتقاد از عدم تمرکز دستگاه‌های متولی در برابر تحریم های آمریکا، اظهار داشت: دستگاه‌های مختلفی در کشور در امر سیاستگذاری مبارزه با تحریم‌های اقتصادی فعال هستند اما وحدت نظری در این حوزه وجود ندارد.
وی اضافه کرد: این در حالی است که در آمریکا نهادهای پرقدرتی به‌صورت مشخص به‌روی مسئله تحریم ایران متمرکز هستند و بر همین اساس یکی از کاستی‌های ما در برابر موضوع مقابله با تحریم همین عدم تمرکز و یک‌پارچگی نهادهای تصمیم‌گیر و سیاست‌ساز است.

تجارت باید در خدمت تولید باشد
وی با بیان اینکه تحریم ها وجوه مختلفی دارد که یکی از این وجوه منتفعین تحریم هاست، اظهار داشت: تحریم ها در هر دو سو یعنی کشور تحریم کننده و کشور تحریم شونده ذی نفعانی دارد؛ در امریکا بیشترین استفاده از تحریم ها نصیب شرکت های نفتی و تولیدکنندگان اسلحه می شود. 
این اقتصاددان افزود: در کشور تحریم شونده نیز به دلیل ایجاد محدودیت، فرصت هایی برای گروه هایی ایجاد می شود تا از تجارت سود کسب کنند.
وی ادامه داد: راه حل تحریم ها داخلی است؛ باید به ظرفیت های تولید در داخل توجه شود و نباید فقط تجارت مدنظر نباشد؛ اگر تجارت در اختیار تولید نباشد برای اقتصاد سم است.

تضعیف تولید هدف تحریم است
راغفر تصریج کرد: تضعیف ظرفیت های تولید که در اثر شک های ارزی ایجاد شد و هدف کشور تحریم کننده را تامین کرد، بسیار برای اقتصاد مضر است؛ بهترین شیوه مقابله با تحریم تقویت تولید و کاهش موانع است زیرا در غیر این صورت اهداف کشور تحریم کننده به ثمر می نشیند. درآمدهای مالیاتی عمدتا باید از بخش مصرف کسب شود نه اینکه تمام بار روی دوش تولید باشد.
وی تاکید کرد: در حال حاضر برخی با استفاده از رانت های بزرگ به ویژه رانت ارزی و بهره جویی از منابع ارزان قیمت سودهای افسانه ای کسب می کنند و از آن طرف در تامین منابع دولت و جامعه هیچ نقشی ایفا نمی کنند.
این اقتصاددان گفت: این افراد هستند که از یارانه پنهان بهره مند شده اند و نهایت استفاده را می برند و اقشار دیگر بهره چندانی از این موضوع نبرده اند.
راغفر در ادامه اظهار داشت: روی دیگر تحریم، رفتارهای نظام سلطه است؛ نظام سلطه در دنیا تلاش می کند که تجاوزها و اقدامات پرهزینه خود را به لحاظ انسانی و عقلانی توجیه کند و به آن مفهوم «تحریم عادلانه» بدهد.
وی افزود: در حالی که تحریم به هیچ وجه نمی تواند عادلانه باشد چه برسد به اینکه کشور تحریم کننده، محدودیت ها را جهانی می کند و کشورهای دیگر را از برقراری ارتباط با کشور تحریم شوند منع می کند.
گفتنی است، همایش بین المللی اقتصاد جهانی و تحریم ها در تاریخ ۱۷ و ۱۸ مهر ماه در دانشگاه الزهرا برگزار خواهد شد.